Sławomir Shuty w zbiorze opowiadań „Cukier w normie” portretuje tę część Polski, której zazwyczaj nie chcemy oglądać. Życie bohaterów jest banalne, nastawione na konsumpcjonizm, niewolne od przemocy i fatalnych wyborów. Oczywiście ten „Cukier” nie ma w sobie nic krzepiącego – nie taka to literatura.
