Lubisz książkę, którą piszesz?

Bo Gary – pewien nauczyciel angielskiego – swojej bardzo nie lubi. A jednak się z nią zmaga (już od piętnastu lat!) w powieści Krystyny Siesickiej „Pamiętaj, że tam są schody!”. Zobaczcie go przy pracy.

Pamiętaj, że tam są schody! to bardzo ciekawa książka w dorobku Krystyny Siesickiej. Rzeczywistość przenika się tu z fikcją literacką, powieść niejako powstaje na oczach czytelnika. Nie ta jedna zresztą. Znalazł się tu także anglista Gary, który pisze biografię ciotki swojej minionej żony. Pisanie go strasznie męczy. Zobaczcie:

„Siedział przy biurku u siebie w domu i bezmyślnie gapił się, co tu dużo ukrywać, bezmyślnie gapił się na monitor, na którym równym rzędem liter jawił się przed nim jeden z fatalnych rozdziałów jego książki o losach Wandy Grzędzińskiej, która była ciotką jego minionej żony Ilony (…).
Gary szczerze nie lubił swojej książki, chociaż pisał ją od piętnastu lat, więc był już najwyższy czas, żeby w końcu zaczął ją darzyć sentymentem. Tymczasem gapił się na nią i pewne złe myśli zaczęły mu chodzić po głowie, kiedy zadzwonił telefon.”.

Znacie to? Natchnienie w końcu przychodzi, a tu przerywa je telefon – zapewne odczuwacie wtedy mieszaninę irytacji i ulgi! Co ciekawe, w ostatnich zdaniach Pamiętaj, że tam są schody! sama Krystyna Siesicka przejmuje pisarskie plany swego bohatera. I natyka się również na blokadę – bo „jak napisać książkę o kobiecie, która nic, tylko przez całe życie była dobra?”.

Odnajdujecie swoje własne emocje we frustracjach Gary’ego? Jaki macie stosunek do własnych książek?

Pamiętajcie, że na kursach Pasji Pisania uczymy m.in. tego, jak przełamywać blokadę twórczą. Jesteśmy po to, aby dać wam wsparcie. Z nami skończycie swoje książki dużo szybciej – nie po piętnastu latach! Wybierzcie kurs dla siebie:

http://www.pasjapisania.pl/harmonogram-kursow.html

Czekamy na was i wasze książki! Popracujmy nad nimi razem!

Źródło cytatów: Krystyna Siesicka, Pamiętaj, że tam są schody!, Wydawnictwo Akapit Press, Łódź 2003.

8 Replies to “Lubisz książkę, którą piszesz?”

  1. Książka o kobiecie, która przez całe życie była dobra? Brzmi mało zachęcająco XD

    1. Michal_Pawel_Urbaniak says: Odpowiedz

      🙂 Pytanie, czy świat też był taki dobry…:D

      1. I może zmieniłaby się jednak w złą sasa… 🙂

        1. Michal_Pawel_Urbaniak says: Odpowiedz

          🙂

  2. Niesamowite, że tak cenione dobro, tak pożądana cecha wypada blado, wręcz nijako gdy przychodzi o niej pisać… Nie kusi, nie wzbudza dreszczyku tak jak dopełniające ją zło…?
    Może zbyt wymagające dla pisarza…?
    To tak tylko w oderwaniu od tematu, złapane jedno zdanie z tekstu 🙂

    1. Michal_Pawel_Urbaniak says: Odpowiedz

      Prawda? Dobro na gruncie literatury zazwyczaj wydaje się trochę wyzute z charakteru.

  3. Chomik buszujący w zbożu says: Odpowiedz

    Znam to, Michale. Dlatego nie tykam ulubionych wątków, tylko zaczynam inne. Dobro jest dobre, ale może to idealizacja go psuje?

    1. Michal_Pawel_Urbaniak says: Odpowiedz

      Cóż, może w tym coś być:)

Dodaj komentarz