Phil, główny bohater powieści Andreasa Steinhöfela „Środek świata” jest coraz bardziej zafascynowany Nicholasem. W końcu zostaje zaproszony do jego domu. Tam zwiedza swoiste muzeum porzuconych przedmiotów. Okazuje się, że Nicholas spisuje historie tych drobiazgów.
Znakomita powieść Środek świata Andreasa Steinhöfela swego czasu była jednym z bestsellerów na listach literatury młodzieżowej, w 2016 doczekała się także ekranizacji. To niezwykle przejmująca historia dorastającego chłopaka, który musi porzucić pozycję biernego widza i zacząć działać, aby zrozumieć, czym jest szczęście – i jaką cenę czasem przychodzi za nie płacić.
Phil zakochuje się w jednym ze szkolnych kolegów – Nicholasie. Wydaje się, że może liczyć na wzajemność (choć czy to rzeczywiście takie proste?). Nicholas zaprasza go do siebie i dzieli się czymś niezwykle dlań ważnym – swoim prywatnym muzeum drobnych, porzuconych przedmiotów. Nicholas nie tylko je zbiera, ale także wzbogaca je o opowieści. Zobaczcie – oto scena rozgrywająca się w tajemniczym muzeum Nicholasa:
„- I co robisz z tymi rzeczami? Oglądasz je codziennie, czy co? Jak ktoś, kto zbiera znaczki?
– Wymyślam do nich historie.
– Historie? Do czegoś takiego?
Cała półka regału jest dosłownie zapchana niezliczonymi guzikami we wszystkich kolorach i rozmiarach, wyglądającymi jak wyrzucone przez wodę na brzeg morza muszelki. Jest cała armia kluczy we wszystkich kształtach, rozmiarach i odlewach, dziesiątki grzebieni z szylkretu, metalu czy plastiku, zęby oczyszczone, częściowo wyłamane i wielki zbiór przyborów do pisania: kredki świecowe, ołówki, kredki zwykłe, długopisy. Zauważam wśród nich przynajmniej pięć stalówek – żadne tanie egzemplarze, jakich używają uczniowie, ale takie po których widać, że kosztowały niemało. Dwie są pozłacane. Nicholas chwyta jedną z pozłacanych stalówek.
– Zaczyna się od tego, że zastanawiasz się, co to za człowiek, ten ktoś, kto używa takiej stalówki. Kupił ją sam? Czy dostał w prezencie, a może odziedziczył? Albo ukradł? Dlaczego jest ze złota, a nie srebrna oraz dlaczego i kiedy tutaj – pokazuje mały odprysk na skuwce – odłupał się lakier?
Jego entuzjazm nie jest przesadzony, raczej wyczuwalny niż widoczny. Mógłbym teraz doprowadzić go do rozpaczy, gdybym się tylko roześmiał, czy uznał to za zabawne”.
Nicholas pokazuje jedną z takich spisanych historii Philowi – niepokojącą, mroczną opowieść o zegarku kieszonkowym z brakującym wieczkiem. Phil potrafi docenić dobry warsztat, ale nie rozumie tego tekstu. Musi o tym powiedzieć Nicholasowi. Czuje, że traci pewną szansę zbliżenia się do kogoś, kto jest mu drogi: „Nicholas dał mi klucz, a ja nie potrafię zrobić z niego użytku”.
Na szczęście na kursach Pasji Pisania nie grozi wam niezrozumienie waszych tekstów! Dajcie własnej twórczości szansę – popracujemy nad nią wspólnie. Zaufały nam już tysiące osób, marzących o ujrzeniu swojej powieści na księgarnianych półkach. Dołącz do nich! Wybierz kurs dla siebie:
http://www.pasjapisania.pl/harmonogram-kursow.html
Do zobaczenia!
Źródło cytatów: Andreas Steinhöfel, Środek świata, tłum. Agnieszka Kowaluk, Wydawnictwo Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza, Warszawa 2005.
Źródło grafiki: https://www.teleman.pl/tv/Srodek-Swiata-1717540