Miki, narrator znakomitej powieści Mikity Franko, od dziecka miał aspiracje pisarskie. Zapisywał zeszyty swoimi wspomnieniami, ale chciał dokonać czegoś więcej. Aż wreszcie nadszedł przełomowy moment…
Miki, narrator powieści Dni naszego życia Mikity Franko, mieszka w Rosji ze swoimi rodzicami – wujkiem Sławą i jego partnerem Lwem. Marzy, że zostanie pisarzem:
„Kiedy już nauczyłem się czytać, zaraz zacząłem pisać – i nie byle co, bo książki. Zanim skończyłem pięć lat, miałem już stosik dziesięciu czterdziestoośmiokartkowych zeszytów wypełnionych moimi wspomnieniami. Do czytania tych dzieł zmuszałem Sławę i Lwa; uprzejmie kiwali głowami i powtarzali, że jestem zuch chłopak. Moja intuicja i empatia podpowiadały mi jednak, że piszę pospolicie i do geniuszu mi daleko.
Dlatego też pisałem dużo, a pewnego razu napisałem bajkę.
»Dawno, dawno temu żył pewien król…« – tak się zaczynała. Niezbyt genialnie, ale zaraz się rozkręci”.
Rzeczywiście, napisał przejmującą baśń o królu, który potrzebował łez i był w stanie posunąć się do najróżniejszych czynów, żeby je zdobyć. Zobaczcie, jak na tę historię zareagowali pierwsi czytelnicy:
„Kiedy Sława przeczytał bajkę, milczał długo. Zamknął zeszyt i milczał. Pomyślałem, że coś jest nie tak, że kiepsko wyszło.
– Sam to napisałeś? – zapytał wreszcie.
Nie wiedziałem, czy się przyznawać. A może jednak coś jest nie tak?
– No tak… – odparłem ostrożnie.
Patrzył na mnie bardzo poważnie.
– To wspaniale. Masz talent.
Uśmiechnąłem się.
– Jaki?
– Chyba jeden z najpotężniejszych – odparł. – Jeżeli nie rzucisz pisania, będziesz mógł samym tylko słowem uczynić ludzi najbardziej szczęśliwymi i najbardziej nieszczęśliwymi.
– Wow – wykrztusiłem.
Kiedy bajkę przeczytał Lew, powiedział tylko:
– Już sobie wyobrażam te rozmowy z psychologiem dziecięcym. – A gdy natknął się na mój zaskoczony wzrok, dodał: – Faktycznie, bardzo dobrze napisane.
Talent… Brzmiało to super. Oczywiście, nie zamierzałem niczego rzucać. Oczami wyobraźni widziałem, jak książki z moim nazwiskiem stoją na półkach w sklepie. Wtedy też na pytanie »Kim będziesz, jak dorośniesz?« zacząłem odpowiadać: »Pisarzem« – i ta odpowiedź nie zmieniła się po dziś dzień”.
Jak widzicie, mały Miki został pisarzem (więcej o autobiograficznych Dniach naszego życia pisałem w „Lekturze na weekend”.
Również wasze marzenia mogą się spełnić. Chcecie, aby ktoś odkrył wasz pisarski talent? Zapiszcie się na kursy Pasji Pisania – dostaniecie rzetelny feedback, dużo motywacji i wsparcia:
https://www.pasjapisania.pl/harmonogram-kursow.html
Zapraszamy!
Źródło cytatów: Mikita Franko, Dni naszego życia, tłum. Joanna Krystyna Radosz, Wydawnictwo Dziwny Pomysł, Gdańsk 2022.